Hiç büyütemediğimiz bir çocuğumuz var da tam yürümeye başladığına sevinirken, o yeniden emeklemeye başlıyor ve bu durum bitip tükenmeden tekrarlanıyormuş hissi veriyor bana Türkiye'de yaşamak...Toplumdaki geleceğe dair endişelerin, belirsizliklerin şu güzelim bahar günlerinde bile kurtulamadığımız, üzerimize çöken ağırlığından sahiden bunaldım.
Kafkaesk bir romanın kâbuslu hayatları hüküm sürüyor sanki ömrümüzün sayfalarında. Ve ben bir hikâyenin, her defasında aynı haberleri alan kahramanı olmaya benzemekten sıkılıyor,bir zaman sonra bu sıkılma eyleminden de sıkılıyorum.
Gerçeği, yalnızca gerçeği söyleyin bana doktor; ne olacak bu memleketin hali?
Rttfson.JPG)
