Döndüğüm onca ulvî eksen arasında, bir gün kendi süflî eksenimi de bulur muyum bilmem, ama bu ümidi taze tutmalı. Çünkü; âşık, mâşukunu beklerken "kavuşmak" belkidir, ama kavuşma umudu, mutlak yaşatan ve hayat verendir. Öte yandan; vuslat ölümdür ve ölüm bir dönüş! O halde; kâbusa döner mi hiç vuslatın olduğu bir düş? Demek ki; vakit geldiğinde dönmeli ve yaşadığı güzellikte ölmeli insan...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder