KARANLIK; IŞIĞIN NEGATİF İYONİZE OLMUŞ İZDÜŞÜMÜDÜR! BAŞIMIZDA KÂİNATIN SARKACI.. GEÇMİŞ - ÂN - GELECEK .. VAROLMUŞ VE OLACAK... BURASI GECE VARDİYASI! BURADA HERŞEY OLASI...

Cumartesi, Aralık 17

Döngü


Döndüğüm onca ulvî eksen arasında, bir gün kendi süflî eksenimi de bulur muyum bilmem, ama bu ümidi taze tutmalı. Çünkü; âşık, mâşukunu beklerken "kavuşmak" belkidir, ama kavuşma umudu, mutlak yaşatan ve hayat verendir. Öte yandan; vuslat ölümdür ve ölüm bir dönüş! O halde; kâbusa döner mi hiç vuslatın olduğu bir düş? Demek ki; vakit geldiğinde dönmeli ve yaşadığı güzellikte ölmeli insan...

Hiç yorum yok: