Hiç düşündün mü?

"Kendimizi tanımak.. Ruhumuzun mahzenlerinde bizden habersiz yaşayan bir alay misafir var. Berhânenin bazen bir, bazen birkaç odası aydınlık. Işık binanın üst katlarında.

Kendini tanımak. Kendini, yani eriyeni, dağılanı, dumanlaşanı. Sen; acıların, utançların, zilletlerinle aynısın. Rüyaların, hayallerin dileklerinle bir başkası. Gideceksin. Tanrılar bile rolünü bitiren aktörler gibi kâh birer birer, kâh hep beraber çekiliyor bu sahneden. Senin zavallı gölgen, zaman perdesine belki bir kere bile aksetmeden, oyuna katılmayan bir kukla gibi unutulup gidecek." hiç düşündün mü?