Zaferler

Cumhuriyet.. Demokrasi.. Ve kanla yazılmış zaferler... Pöh! Düşünüyorum da yaşamımda mutlak galibiyet ve en az kayıpla sonuçlanan, göğüs göğüse vuruşarak kazandığım tek bir zafer bile yok. Hesaba döktüğümde; düşünce tarihi anlatımlarında adı geçen Pirus ve Piron gibi sahte zaferlerle dolu bir ömür tükettiğimi görüyorum. Aslında kendi içinde onların bile hesabı karışık. Pirus; olağanüstü kayıplarla kazanılan, daha çok bozguna benzeyen ve Piron da karşı tarafı yok saymak, görmemek sûretiyle kazanılan bir zafer türü ise benim yaşamımda ikisinin de bu denli net ayırımı yok. Ben; Piron zaferi kazanmak üzere yola çıkıp, Pirus zaferi ile geri dönüyorum çoğunlukla. Yani; amacıma giden yolda öncelikle kimseyi görmüyor, umursamıyorum, ama süreçte o umursamadığım herşey ve herkes ile tek tek çarpışarak, pek çok savaşçı değERimi yitirip, bozguna uğramış fakat amacına da ulaşmış biri olarak eve dönüyorum. Eee, elde ne var? Yalnızlık ve hüzün. Oysa yaşamın en acımasız demidir, ikisinin birleştiği nokta...